Schilderijen afmaken

De laatste dag, een bruine, juist omdat het bruine pennetje voor handen ligt. Weer buigen we ons over een plaatje. Nu van een man en een vrouw. We tekenen met het hart, (naar plaatje kijken en niet naar je papier). Het verbaast mij dat sommigen van ons echt twee figuren kunnen neerzetten. Bij mij verdwijnen de lijnen in elkaar. Ik vind ze niet spannend en interessant.
Dan mogen we werken afmaken. Ieder zoekt een plekje op. Ursula en ik besluiten om de nodige voorzieningen voor de toiletgang bij de Lidl te gaan halen en... een aardigheidje voor de kok Mabel. We zijn bijna vertrokken en Mabel wil mee. Ahum! In de Lidl zoekt Mabel flessen wijn uit. Een voor de buren van Ursula en ook  een voor de buren van Marina. Zo, die zijn dus naar haar smaak! We kopen nog toiletpapier en nog wat zaakjes.
Op het terrein is iedereen druk bezig; dit moet anders en dat moet er nog bij! Zelf ga ik onder zeil. Getuige Ursula die mij hoorde snurken terwijl ik toch maar eventjes op bed lag. 
Mabel haar soep staat te geuren en daar komt iedereen op af. De courgettesoep smaakt heerlijk.
Nog even is dit huis met het mooie terrein van ons.

Donderdag de laatste dag. Vanochtend eerst nog een keer aan tafel. Orpheus en Euridice. Met naar je papiertje kijken en één vloeiende beweging de lijn tekenen. Moeilijk, moeilijk, moeilijk.
Daarna mochten we zelf weten. Een paar gingen schilderijen afmaken, anderen zijn nog een nieuw stuk gaan maken.
Sommigen lagen te slapen in het gras.
Na het fantastische avondeten zijn we het toneelstuk gaan doen. Helen was prachtig gekleed. Een heel gouden pak, mij deed het aan Purno de purno denken. Eva had een vuilniszak aan en zag er heel donker goed uit.
De drie nimfen leken meer op de drie wijzen. Wat een stem heeft Helen. Als een volleerd toneelspeelster liep zij het talud af. Haar gevleugelde woorden ( bij de hel) zijn: "Una Ora". Renee en Poy leken eerder een huwelijkscrisis te hebben. 
Poy probeerde op allerlei manieren haar man te verleiden.
Helaas viel haar man op andere mannen.
Ursula zat als een rots in de branding op haar stoel te wachten bij haar bootje. Volgens mij viel dit een beetje in het water :) . Met haar rode pruil  en staf speelde ze haar rol voortreffelijk.
Renee bleef stevig in haar rol, zo en niet anders.
Helen was een echte Hermes, Poy verleidde iedereen behalve haar man.
Ursula was standvastig.
De nimfen zwierven een beetje rond.
Els regisseerde de hele boel om het uiteindelijk op te geven.
O ja, na het avondeten had Wicky een prachtig gedicht gemaakt voor Els. Iedereen had een steen beschilderd die Ursula mee had genomen uit het IJsselmeer. Voor Mabel hadden we een klein bakje gemaakt met tekeningetjes en tekst met twee flessen lekkere wijn.

Als klapstuk gaven we Els nog een mooie glaspin die Eva in het glasmuseum had gekocht.
Turquoise staat voor leraarschap.
Licht blauw is communicatie

Marina en Marian